خطبه حضرت اباالفضل العباس در مکه مکرمه
روز هشتم ذیحجة الحرام (یوم الترویه) سال
شصت هجری قمری، زمانی که حجاج بیت الله الحرام عازم سرزمین عرفات بودند، یزید بن معاویه
نیروهایی را - در حالی که سلاح در زیر احرام بسته بودند - گماشته بود تا امام حسین
علیهالسلام را در خانهی خدا به قتل برسانند که این عمل، هتک حرم الهی را هم دربر
داشت.
یاران امام و بنیهاشم با توجه به این توطئه
اطراف امام علیهالسلام را گرفته، از جان امام علیهالسلام حفاظت مینمودند.
در این حال، حضرت قمر بنیهاشم ابوالفضل
العباس علیهالسلام با اجازهی امام علیهالسلام بر فرار کعبه رفت و خطاب به بنیامیه
خطبهی غرا و پرشوری را قرائت نمود که حقیر این خطبه را به نقل از کتاب «خطیب کعبه»
- که از کتاب «مناقب السادات الکرام» نقل کرده - به نظم آورده و آن را در اختیار علاقمندان
قرار میدهم.
امید است مورد استفاده قرار گیرد. ابتدا
متن عربی سپس ترجمه فارسی آن، ذکر می شود:
الحمدلله الذی شرف هذا بقدوم أبیه من کان
بالأمس بیتا أصبح قبلة.
ایها الکفرة الفجرة! أتصدن طریق البیت لامام
البررة؟
من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی
به؟
ولو لا حکم الله الجلیة و اسراره العلیة
و اختباره البریة لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه.
قد استلم الناس الحجر، و الحجر یستلم یدیه.
ولو لم تکن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمان
لوقعت علیکم کالسقر الغضبان علی عصافیر الطیران.
اتخوفون قوما یلعب بالموت فی الطفولیة؟
فکیف کان فی الرجولیة؟ و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
هیهات! فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر
و ممن صاحب الحوض و الکوثر؟ و ممن فی بیته الغوانی السکران؟ و ممن فی بیته الوحی و
القرآن؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات؟ و ممن
فی بیته التطهیر و الآیات؟
هیهات! و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد
وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول الله صلی الله علیه و آله و انتم تریدون قتل
ابن بنت نبیکم، و لا یمکن لهم مادام أمیرالمؤمنین علیهالسلام حیا، و کیف یمکن لکم
قتل ابیعبدالله الحسین علیهالسلام مادمت حیا سلیلا؟
تعالوا اخبرکم بسبیله، بادروا قتلی، و اضربوا
عنقی، لیحصل مرادکم.
لا بلغ الله مدارکم و بدد اعمارکم و اولادکم،
و لعن الله علیکم و علی أجدادکم.